Οι Μινωίτες υιοθέτησαν νωρίς τεχνικές εργασίας σε πέτρα από τις επαφές τους με τους Αιγύπτιους. Η επεξεργασία της πέτρας γινόταν με ένα ξύλινο τρυπάνι χρησιμοποιώντας υγρή άμμο ως αποξεστικό αλλά και για το γυάλισμα. Η Κρητική πέτρα που χρησιμοποιούταν εκείνη την εποχή ήταν ο στεατίτης, ο σταλαγμίτης, ο αλάβαστρος, ο σχιστόλιθος και ο οφιοειδής. Παραδείγματα τέτοιας εργασίας είναι δύο θαυμάσιες πυξίδες (κοσμηματοθήκες) οι οποίες περιλαμβάνονται στα θαυμάσια ευρήματα από τη Ζάκρο και το Μόχλο κι εκτείθονται στο Μουσείο Ηρακλείου. Για να φτιάξουν κοσμήματα οι Μινωίτες εισήγαγαν χρυσάφι από τα ορυχεία του Σινά καθώς κι από τη Μικρά Ασία και χρησιμοποιούσαν αμέθυστο και άλλα χρωματιστά ορυκτά από τα ορυχεία της Κρήτης. Εισήγαγαν σχιστολίθους από την Κύπρο για να φτιάξουν ξίφη. Ανακάτευαν σχιστόλιθο με κασσίτερο, ο οποίος ερχόταν από τη Μικρά Ασία, για να φτιάξουν μπρούτζο. Το ασήμι πιθανότατα εισαγόταν από τη Σικελία και τη Σίφνο. Οι σφραγιδόλιθοι αυτής της περιόδου φτιάχτηκαν από μαλακά υλικά όπως κόκαλο, στεατίτη κι ελεφαντόδοντο το οποίο προερχόταν από τη Συρία και την Αίγυπτο.